Eπικοινωνία

Υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μας;

Δεν άκουσα. Πώς είπατε; Ορίστε;

Συγνώμη κύριε, ποιος είστε;

Υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μας; Συναντιόμαστε. Γνωριζόμαστε. Είμαστε φίλοι. Κάνουμε παρέα. Συζητάμε. Συμφωνούμε και διαφωνούμε. Περπατάμε και γυμναζόμαστε μαζί. Τρώμε και πίνουμε μαζί. Ερωτευόμαστε. Παντρευόμαστε. Ζούμε μαζί. Εργαζόμαστε μαζί. Μοιραζόμαστε εμπειρίες. Συνυπάρχουμε.

Όταν συναναστρεφόμαστε κι ερχόμαστε σ’ επαφή μεταξύ μας με όλους τους παραπάνω τρόπους υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μας; νιώθουμε, δηλαδή, ότι είμαστε συναισθηματικά, διανοητικά και ψυχικά εκείνη την στιγμή με τον άλλον;    

Κατερίνα Στανίση – Συγνώμη κύριεποιος είστε;

Όταν πρόκειται για κάποιον, που είτε γνωρίζουμε, είτε δεν γνωρίζουμε ήδη, αντιλαμβανόμαστε ό,τι μας λέει και με τον τρόπο που μας το λέει; κι εκείνος αντιλαμβάνεται αυτό που του λέμε εμείς και με τον τρόπο που του το λέμε (αν δεις το απλανές βλέμμα της αγελάδας κάτι δεν πάει καλά);

Έχουμε την διάθεση και τον χρόνο να επικοινωνήσουμε (αν σκέφτεσαι για τα γεμιστά που θα μαγειρέψεις, αν πήρες μαϊντανό, άσε για άλλη φορά την επικοινωνία); να ακούσουμε αυτό που μας λέει ο άλλος, να το κατανοήσουμε και να εκφράσουμε κι εμείς με την σειρά μας την άποψη ή το συναίσθημά μας και να μας καταλάβει κι εκείνος; μπαίνουμε στην θέση του άλλου, για να συναισθανθούμε πώς νιώθει (έχασε το ματς ο ΠΑΟΚ);

Μιλάμε την ίδια γλώσσα (ο ένας θέλει όπερα κι ο άλλος μπουζούκια); κι αν δεν την μιλάμε, κάνουμε προσπάθεια να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο; ή τουλάχιστον να μην εμπλακούμε σε αψιμαχία;

Σε περιπτώσεις ανυπαρξίας δυνατότητας επικοινωνίας, μήπως, η σιωπή και η αποστασιοποίηση είναι η καλύτερη απάντηση και η καλύτερη λύση από την φιλονικία, έστω και αν αυτή είναι προσωρινή (ούτε όπερα ούτε μπουζούκια);

Είναι γεγονός, ότι δεν είμαστε ίδιοι και όμοιοι μεταξύ μας. Θα ήταν, ίσως, πληκτικό να μην διαφέραμε . Ο καθένας μας έχει διαφορετικά βιώματα, διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικές αντιλήψεις, διαφορετικές επιθυμίες, διαφορετικές ανάγκες και διαφορετικές επιλογές στην ζωή του. Και κυρίως, έχει διαφορετικό ψυχικό υπόβαθρο και διαφορετικό μονοπάτι να διαβεί.

Αν έχουμε με τον άλλο κοινά ενδιαφέροντα, κοινές προτιμήσεις και κοινά χαρακτηριστικά προσωπικότητας, θεωρούνται, πιθανώς, αυξημένες οι πιθανότητες επικοινωνίας μεταξύ μας (είμαστε και οι δύο μανεκέν). Είναι πιο εύκολο να συνεννοηθούμε και να επικοινωνήσουμε με κάποιον με τον οποίο διαπιστώνουμε και νιώθουμε ότι ταιριάζουμε και μοιάζουμε (μας αρέσει και τους  δύο να πέφτουμε με αλεξίπτωτο). Έχουμε πιο πολλά στοιχεία που μας ενώνουν.

Δεν αποκλείεται, όμως, και εντελώς διαφορετικοί ως προς τα παραπάνω άνθρωποι, να βρουν δίαυλο επαφής και επικοινωνίας με τελείως απροσδόκητο κι αναπάντεχο τρόπο (γάμος) .  Μπορεί μοναδικές εμπειρίες ή συγκλονιστικά γεγονότα (κηδεία) να φέρουν κοντά ανθρώπους αταίριαστους μεταξύ τους, όμως πιο ανοιχτούς να ακολουθήσουν ένα μονοπάτι επικοινωνίας (να βρεθούν στα σαράντα).

Η ευγένεια, το χαμόγελο, το ειλικρινές ενδιαφέρον και η ενσυναίσθηση αποτελούν σταθερά και σίγουρα στοιχεία για την επίτευξη επικοινωνίας. Είναι φανερό από την κοινή ανθρώπινη εμπειρία, ότι η αγένεια, η κατήφεια, η αδιαφορία και ο εγωισμός δεν προάγουν την επικοινωνία, αντίθετα την καταβαραθρώνουν και οδηγούν στην ασυνεννοησία, στην παρεξήγηση και στην απομόνωση (γι αυτό κάνε καυγά με ευγένεια και χαμόγελο). Κάποιες φορές και στην βία (πετάς τα γεμιστά…. κάπου). Οπότε, με τέτοιο κλίμα είναι δύσκολο να ευδοκιμήσει με υγιή τρόπο μια ανθρώπινη σχέση ή ακόμα και μια απλή ανθρώπινη επαφή.

Βέβαια, και όλες οι ανθρώπινες σχέσεις δεν έχουν την ίδια βαρύτητα ούτε την ίδια σημασία στην ζωή μας (άλλη σχέση με τον μανάβη, άλλη σχέση με τον – την σύζυγο, άλλη αν σου αρέσει ο μανάβης κι όχι τόσο ο – η σύζυγος). Και δεν απαιτούν, ίσως, τον ίδιο βαθμό προσπάθειας για επίτευξη επικοινωνίας από μέρους μας. Δεν παύουν, όμως, να αποτελούν προκλήσεις για τον καθένα μας. Γιατί, σε τελική ανάλυση, οι βασικές αρχές που διέπουν την επικοινωνία μεταξύ μας, αφορούν όλες τις σχέσεις μας, προσωπικές και επαγγελματικές. Και με όλους τους συνανθρώπους μας.

Ως προς τις πιο στενές μας σχέσεις, είναι καλό να μην θεωρούμε, πάντα, δεδομένη την επικοινωνία με τους ανθρώπους του στενού μας περιβάλλοντος. Πολλές φορές με αυτούς είναι που δυσκολευόμαστε να επικοινωνήσουμε. Η οικειότητα της συνύπαρξης δεν συνεπάγεται, αυτονόητα, την καλή επικοινωνία. Πιθανώς, αυτή η οικειότητα να αποτελεί τροχοπέδη και εμπόδιο για την επικοινωνία, μια βιτρίνα που κρύβει ή καλύπτει την έλλειψη επικοινωνίας ή ν’ αποτελεί άλλοθι για την μη επίτευξή της (αφού βλεπόμαστε συνέχεια, τι να πούμε;). Είναι, επίσης, πιθανό να μην θεωρείται, εν προκειμένω, απαραίτητη η επικοινωνία, επειδή υπάρχει οικειότητα (κρεβατομουρμούρα ή παντόφλα), δηλαδή η δύναμη της συνήθειας να εκλαμβάνεται ως ικανότητα επικοινωνίας (που δεν αποκλείεται και να είναι).

επικοινωνίας

Αν πρόκειται για θέματα επικοινωνίας με ανθρώπους άγνωστους, που έρχονται περιστασιακά ή τυχαία στην ζωή μας (ένας περαστικός), ή ανθρώπους με τους οποίους δεν έχουμε συχνές επαφές (ο υδραυλικός, εκτός αν χαλάνε όλη την ώρα οι βρύσες και τα καζανάκια), η έλλειψη οικειότητας και άνεσης μαζί τους αντισταθμίζεται με την ευγενική και καλοπροαίρετη προσέγγιση (παρακαλώ κι ευχαριστώ, θα πάρετε ένα φοντάν;). Δεν είναι απίθανο να συμβεί, με έναν άγνωστο να επικοινωνήσουμε καλύτερα (τον περαστικό ή τον υδραυλικό). 

Όσο άγνωστος και άσχετος προς εμάς και να είναι κάποιος, υπάρχει ένα ελάχιστο κοινό σημείο ανθρώπινης επαφής για όλους μας. Οι βασικές μας ανάγκες και τα βασικά μας προβλήματα, λίγο ή πολύ, αποτελούν κοινό παρανομαστή  και κοινό τόπο για όλους μας. Η υγεία (πόσο πήγε χοληστερίνη ή ζάχαρο), η διατροφή (ποιο ντελιβερι είναι καλό), η εργασία (πότε θα πάρω άδεια), η ασφάλεια (να πάω σε κορονοπάρτυ;), ο καιρός (θα βρέξει πριν βγω για καφέ;) κλπ. είναι θέματα που αφορούν και απασχολούν όλους μας, έστω κι αν αυτό γίνεται με διαφορετικό τρόπο για τον καθένα μας. 

Όταν η επικοινωνία μας με τους άλλους γίνεται μέσω της τεχνολογίας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ισχύουν όλα τα ανωτέρω. Η πιο απρόσωπη και ουδέτερη αυτή επαφή δεν παύει να αποτελεί μια βασική, πλέον, μορφή επικοινωνίας που χρειάζεται την ανάλογη προσοχή.  Η μη άμεση και κατά πρόσωπο επαφή απαιτεί την ίδια ευπρέπεια και τον ίδιο σεβασμό, αν όχι μεγαλύτερο, για μια καλή επικοινωνία.

Social Media

Η απόσταση που δημιουργεί εκ των πραγμάτων η τεχνολογία, άλλοτε συρρικνώνει την επικοινωνία, άλλοτε την διευρύνει και την απελευθερώνει. Όποιος κατορθώνει να κρατά ισορροπία στον τρόπο που αντιδρά, συμπεριφέρεται και κατανοεί τους συνανθρώπους του, γνωρίζει και τον τρόπο να επικοινωνεί με αυτούς, είτε βρίσκεται κοντά τους, είτε βρίσκεται μακριά τους. 

Το κρίσιμο κριτήριο δεν είναι η απόσταση, αλλά η ικανότητα για επικοινωνία.   Το πιο σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι η βάση για την καλή επικοινωνία μεταξύ μας ξεκινά από την καλή επικοινωνία με τον ίδιο μας τον εαυτό, την καλή μας σχέση μαζί του. Αν δεν γνωρίζουμε σε βάθος τον εαυτό μας,  αν δεν μιλάμε μαζί του και δεν τον ακούμε, πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε το ίδιο με έναν άλλο άνθρωπο;  

Similar Posts